R. Sinop’ta Üç Tekerlekli Bisikletle Geziyor

Büyük bir cüruf yığını, sergi binasının giriş holü önünde küçük bir tepecik.

Tepeciğin yanında bir diğerine yetecek kadar yer var.

Özgün düşünce, Geri dönüşüm’le bağlantılı olarak, Üç tekerlekli bisiklete binme’ydi (Tricycling-recycling), üç tekerlekli bir bisiklet kullanmak, yerli birinden ödünç almak. Bulamadık. Dört tekerlekli bir at arabası kullandık, bu taşıtla taşımak daha zordu. Cürufu simgelemek üzere bir kum yığını istedik. Bisikletçi bir kazıcı oldu.

Kazıcı bir bir taşıyıcıydı. Tepeciği at arabasıyla kaldırıp taşıyordu. Kürekle arabanın arkasına “cüruf” yüklüyordu.

Araba yükünü alınca “cüruf”u yeni yerine götürmek üzere yola çıkıyordu.

At arabasını yeni yerine götürmek üzere seçilen yol en kısa olanı değil –öyle olsaydı, bu akılcı, mantıklı bir seçim olurdu-, en uzun olanıydı.

Yeni yer, ilk yerin hemen yanıbaşındaydı.

İlk tepeciğin hemen yanında yeni bir tepecik oluşturuyordu.

Yüküyle kentin içinde bir yandan öbür yana giden bir yolu takip ediyordu, sonra –eğer başlangıca varmışsa- yükünü boşaltıyor, geri dönüyor ve aynısını tekrarlıyordu.

Bu arada tepecik tamamen kaldırılmış oluyordu.

Kentte insanlarla iletişim kurabiliyordu, onlar da ona “neden bu mantıksız eylemi gerçekleştiriyorsun? Bu da ne demek oluyor?” diye soruyorlardı.

Eylem, aynı zamanda bienal ve sanat hakkında konuşmak için bir propagandaydı.

Cüruf fikri, birkaç yıl önce cüruf kirliliğinin denizde birikmesinden çıkmıştı. Kirleten maddeler hala bu bölgede, onları geri veremiyorlar/onlardan kurtulamıyorlar. Cürufu denize boşaltmak tamamen acımasız ve akıl almaz bir eylemdi, tıpkı kazıcının tepeciği kaldırıp götürme çabası gibi.

Önemli bir harf var: R

Geri dönüşüm (Recycling)

(Yerinden kaldırıp) Götürmek (Remove)

Rifutti (İtalyanca’da cüruf anlamına geliyor )

R – Kirletici cürufla dolu varillerin yan tarafındaki işaret.